Autokomentarz do wystawy.  „Notatki malarskie 2015 r.”.      P a w e ł   D u t k i e w i c z

Malowidła tej wystawy powstały w ostatnich dwóch latach.

Każdy z tych obrazów posiada swój własny klimat i energię, opowiadając jakby o swoich własnych historiach, czasem bliskich między sobą a czasem kontrastowych.

Obrazy rodzą się w umyśle, dzięki koncentracji, wewnętrznemu odczuciu, a następnie to odczucie zamieniane jest na gamę barwną w trakcie pracy nad obrazem. Możliwe to jest poprzez panowanie nad warsztatem malarskim, co oznacza zdolność mówienia kolorami, podobnie jak muzyk tworzący melodię z dźwięków. Zauważyłem, że ta umiejętność jest wyjątkowo rzadka w każdej epoce. Zarówno w renesansie jak i w 19 i 20 wieku a także dziś.

Dla mnie samego, ważnych jest tylko kilku malarzy w historii i kilku współczesnych, którzy potrafili określić granice w jakich istnieje sztuka. Malując tak, że gama barwna żyje jakby własnym życiem i opowiada o sprawach istotnych, uniwersalnych. Pracowali podobnie, dążąc do osiągnięcia bliskich mi celów duchowych i malarskich, ale malowali w inny sposób, właściwy dla swojego czasu i własnych uwarunkowań.

Na moje wystawy można też patrzeć jak na rodzaj malarskiego „environment”, w którym obrazy-malowidła aranżują miejsce, stając się oknami lub drzwiami, a także źródłem „malarskiego światła”.  Wówczas jest to rodzaj „pokoju malarza”, miejsca, w którym sama przestrzeń zaczyna nabierać znaczenia,  prowokuje u odbiorcy przepływ myśli i wrażeń. Taka sytuacja, bliska jest zasadom happeningu, poprzez relacje naszej rzeczywistości do rzeczywistości obrazów, ale odbywa się oczywiście głównie na płaszczyźnie konceptualnej.

Światło dzienne jest bardzo ważne dla mojego malarstwa, które zawsze powstaje przy takim właśnie oświetleniu. Ten niuans kolorystyczny, wynikający z właściwego oświetlenia, jest zwykle decydujący w odbiorze tych prac. Gra barwna, sama w sobie, może stać się nośnikiem treści życiowych, emocjonalnych, metafizycznych, pomimo abstrakcyjnej formy tych obrazów..  Dlatego też wymyśliłem dla nich nowe określenie: „realizm abstrakcyjny”.  To jest określenie dla nowej awangardy malarskiej, stawiając poprzeczkę znacznie wyżej niż to było w pierwszej awangardzie malarskiej początku zeszłego wieku, która działała na dziewiczym jeszcze gruncie sztuki nowoczesnej.

Tzw. malarstwo współczesne, ostatnich lat, właściwie odeszło całkiem od pewnej szlachetności i ważności zestawień barwnych, od tego, co było pierwszoplanowym np.dla artystów w końcu 19 i początkach 20 wieku.

Sytuacja artysty współczesnego i twórczość, sprowadzone są właściwie do pozycji designera od wymyślania dziwnych i zaskakujących dla widza efektów.  Są to metody zrodzone z kultury masowej, z reklam telewizyjnych i z internetu, a napędzane jest to poprzez ogromny rynek sztuki i oficjalne instytucje kultury. Twórcy, o dziwo, nawet godzą się na taki status własny. Jest mi to całkowicie obce. Gdy np. Cezanne kładł zielenie, to wszystko obok było jakby mniej ważne, zszarzałe, zgrzebne. Bo tam nie chodziło o jakąś ekspresję osobowości, o założenia formalne czy nawet o formę. Chodziło o rodzaj postawy, etyki artysty, tworzącego prawdziwie niekomercyjną sztukę. To jest wielką rzadkością i awangardą malarską, niezależną od czasu w jakim powstaje.

Takie rzeczy są dla mnie ciekawe w sztuce.

Daylight October 15 - November 14
Opening Reception: Thursday, October 15, 6:00 – 8:30 pm
Anya Tish Gallery is pleased to announce Daylight, the third Houston solo exhibition of work by Paweł Dutkiewicz, an artist based in Kraków, Poland. In his recent body of large-scale oil paintings, Dutkiewicz continues to strip away all figurative representation, communicating atmospheric light through the application and composition of color. Dutkiewicz’s sublimated approach to painting results in expansive, meditative work that exudes only light and color. When viewed together, the paintings, according to the artist, “evolve into a ‘painter’s environment’ or ‘painter’s room’, a place where the space itself gains significance while the paintings, acting as windows and doors, become the source of ‘painted light’. Immersing oneself into the space becomes more like a happening, where our own realities intertwine with the reality of the paintings on a conceptual level.” Vibrant planes of vermilion, cerulean and amber create a visual field that eclipses geometric flatness, inducing a luminous atmosphere that teeters on the edge of optical perception. The cascading chromatic spectrums and drifting tonalities seem both motionless and radiating, emitting a sense of glowing transparency and the rich, ophthalmic warmth of captured light. These sensations foster a contemplative experience and encourage the viewer to expand outward and travel inward, moving simultaneously toward an understanding of the space and light in which the paintings inhabit while forging a quiet and powerful personal awareness. Paweł Dutkiewicz received his PhD in 2013 from the renowned Krakow Academy of Art in Krakow, Poland. His work has been shown in many important institutions, among them Zacheta National Art Gallery, Warsaw, Poland; Galeria Foksal, Warsaw, Poland; The Schindler Factory, Krakow, Poland; Galeria Krzysztofory (established by Tadeusz Kantor in 1957), Krakow, Poland; Lichtblicke Institute of Polish Culture in Berlin, Germany; and Baltic Gallery of Contemporary Art, Slupsk, Poland. Dutkiewicz is a grant recipient of the Polish Ministry of Art and Culture, and his work can be found in numerous corporate and private collections across Europe and the United States.

więcej informacji znajdziesz tutaj

powrót